Celem Pomorskiego Związku Żeglarskiego jest stworzenie bezpiecznego środowiska, wolnego od molestowania, znęcania się, dyskryminacji, a także innych form krzywdy – dla wszystkich osób zaangażowanych w żeglarstwo, w tym sportowców, trenerów, pracowników, wolontariuszy. 

PoZŻ dąży do ochrony wszystkich zaangażowanych w żeglarstwo stawiając przy tym ochronę małoletnich, jako najważniejszą. Osoby zaangażowane w organizację i/lub realizację programów związanych z żeglarstwem dla małoletnich, ponoszą odpowiedzialność za opiekę i ochronę małoletnich oraz są zobowiązani podejmować decyzje w ich najlepszym interesie.

ROZDZIAŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE

 

Cel

I. Cele Ogólnej polityki ochrony przed molestowaniem i znęcaniem się jest:

  1. podniesienie świadomości i wskazanie, czym jest molestowanie i znęcanie się,
  2. zapewnienie podstaw ochrony przed molestowaniem

II. Podstawy prawne

  1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. nr 78, poz. 483 z późn. zm.)
  2. Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. nr 120, poz. 526),
  3. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 424)
  4. Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 1304, 1606),
  5. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809),
  6. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (tj. Dz.U. z 2024 poz. 17),
  7. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 37)
  8. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, 1615, 1890, 1933),
  9. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550, 1429, 1606, 1615, 1667, 1860, 2760).

ROZDZIAŁ II
DEFINICJE

 

W niniejszej Polityce poniższe terminy mają następujące znaczenie:

  1. Bezpieczny Sport: środowisko, które jest pełne szacunku, sprawiedliwe i wolne od wszelkich form nieprzypadkowej przemocy wobec sportowców i innych osób uczestniczących w sporcie;
  2. Dziecko/małoletni: osoba w wieku poniżej 18 lat chroniona na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz.U. 1991 Nr 120, poz. 526), która została przyjęta przez 197 krajów;
  3. Osoba Dorosła: osoba, która ukończyła 18 rok życia;
  4. Osoba dorosła wymagająca szczególnej opieki: każda osoba powyżej 18 roku życia, która potrzebuje lub może potrzebować pomocy ze względu na niepełnosprawność, wiek lub chorobę i która jest lub może być niezdolna do samodzielnej opieki. Osoby dorosłe wymagające szczególnej opieki obejmują również każdą osobę w wieku powyżej 18 lat, która nie jest w stanie chronić się przed znaczącym nękaniem, znęcaniem się, zaniedbywaniem lub wykorzystywaniem ze względu na swoje umiejętności sportowe, rasę, płeć, stan zdrowia, ciążę, stan cywilny, pochodzenie etniczne lub społeczne, kolor skóry, orientację seksualną, wiek, niepełnosprawność, religię, sumienie, przekonania, kulturę, język lub urodzenie;
  5. Homofobia: antypatia, pogarda, uprzedzenie, niechęć lub nienawiść wobec osób homoseksualnych (lesbijek i gejów), osób biseksualnych, transpłciowych, interseksualnych i aseksualnych;
  6. Molestowanie seksualne: każde niechciane i niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym – werbalne, niewerbalne lub fizyczne;
  7. Niedopatrzenie: niedopełnienie przez rodziców, opiekunów i osoby nadzorujące małoletniego obowiązku zaspokojenia potrzeb bezpieczeństwa małoletniego lub niedopełnienie obowiązku ochrony małoletniego lub osoby dorosłej przed narażeniem na niebezpieczeństwo;
  8. Seksizm: to przekonanie, że jedna płeć jest lepsza od drugiej. Seksizm wyróżnia się uprzedzeniami lub dyskryminacją ze względu na płeć;
  9. Uwodzenie: odnosi się do osoby pracującej nad stworzeniem emocjonalnej więzi z małoletnim w celu zdobycia jego zaufania, z wyraźnym celem wykorzystywania seksualnego lub wykorzystywania seksualnego. Uwodzenie może być podejmowane zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety i może mieć miejsce zarówno w Internecie, jak i w świecie rzeczywistym. Uwodzenie nieletniego może być podejmowane przez osobę, którą małoletni zna. Wielu nieletnich nie zdaje sobie sprawy z tego, że są wykorzystywane i że stanowi to nadużycie. Sprawcy mogą poświęcić wiele czasu i wysiłku, aby zdobyć zaufanie nieletniego, jak również reszty jego rodziny poprzez:
    1. oferowanie porad i rozumienia,
    2. kupowanie prezentów,
    3. poświęcanie nieletniemu uwagi,
    4. wykorzystywanie swojej pozycji zawodowej lub reputacji.

Po uzyskaniu zaufania osoby wykorzystują tę relację, izolując małoletniego od przyjaciół lub rodziny i sprawiając, że małoletni czuje się od nich zależny.

  1. Wykorzystywanie: sytuacja, w której osoba lub grupa nieuczciwie wykorzystuje daną osobę do wymuszania, manipulowania lub oszukiwania w celu osiągnięcia osobistych korzyści, wykorzystywanie jest formą znęcania się;
  2. Wykorzystywanie seksualne: każde zachowanie o charakterze seksualnym, zarówno bezkontaktowe, kontaktowe, jak i penetracyjne, w przypadku którego zgoda jest wymuszana bądź nie lub nie może być wyrażona;
  3. Zaniedbanie: akty zaniechania dotyczące bezpieczeństwa sportowca. Np. pozbawienie zawodnika jedzenia lub picia, niewystarczający odpoczynek i regeneracja, niezapewnienie bezpiecznego środowiska do treningu fizycznego lub stosowanie metod treningowych nieodpowiednich do wieku lub budowy ciała;
  4. Zastraszanie lub cyberprzemoc: niechciane, powtarzające się i celowe agresywne zachowanie, zwykle wśród rówieśników, które może wiązać się z rzeczywistą lub postrzeganą nierównowagą sił;
  5. Znęcanie się: bezpośrednie lub pośrednie branie udziału w zachowaniu, o którym osoba wie lub powinna wiedzieć, że:
    1. wyrządza krzywdę lub wzbudza uzasadnione przekonanie, że krzywda może zostać wyrządzona poszkodowanemu lub osobie z nim spokrewnionej poprzez nieuzasadnione:

– śledzenie, obserwowanie, ściganie lub zaczepianie pokrzywdzonego lub osoby z nim związanej lub kręcenie się na zewnątrz lub w pobliżu budynku lub miejsca, w którym pokrzywdzony lub osoba z nim związana mieszka, pracuje, prowadzi działalność gospodarczą, studiuje lub przebywa;

– angażowanie się w komunikację werbalną, elektroniczną lub jakąkolwiek inną komunikację skierowaną do pokrzywdzonego lub osoby z nim związanej, za pomocą jakichkolwiek środków, niezależnie od tego, czy dochodzi do rozmowy;

– wysyłanie, dostarczanie lub powodowanie dostarczania listów, paczek, poczty elektronicznej, wiadomości w mediach społecznościowych, komentarzy w mediach społecznościowych, postów w mediach społecznościowych lub innych przedmiotów do poszkodowanego lub osoby z nim związanej lub pozostawianie ich w miejscu, w którym zostaną znalezione przez poszkodowanego lub osobę z nim związaną, przekazane im lub zwrócone na nie uwagę;

  1. stanowi molestowanie seksualne poszkodowanego lub osoby z nim związanej.

Znęcanie się może przybierać różne formy, z których najczęstsze to: sugestywne komentarze o charakterze seksualnym, rasistowskie obelgi/żarty, obelgi słowne.

  1. Znęcanie się fizyczne: nieprzypadkowe urazy lub obrażenia fizyczne spowodowane uderzeniami, biciem, kopaniem, gryzieniem, przypalaniem lub innym krzywdzeniem sportowca, może to obejmować wymuszoną lub nakazaną nieodpowiednią aktywność fizyczną (np. obciążenia treningowe nieodpowiednie dla wieku lub budowy ciała, w przypadku kontuzji lub bólu), wymuszone spożywanie alkoholu lub systematyczne praktyki dopingowe;
  2. Znęcanie się psychiczne: wzorzec celowych, długotrwałych, powtarzających się zachowań bezkontaktowych w ramach relacji opartej na różnicy sił. Ta forma znęcania się jest podstawą wszystkich innych form. Niektóre definicje odnoszą się zamiennie do przemocy emocjonalnej lub psychologicznej. W tym dokumencie odnosimy się do przemocy psychicznej, uznając, że psychika składa się z czegoś więcej niż tylko emocji. Składa się również z poznania, wartości i przekonań na temat siebie i świata. Zachowania stanowiące przemoc psychiczną są wymierzone w życie wewnętrzne danej osoby w całym jego głębokim zakresie.

Przemoc psychiczna może przybierać różne formy, z których najczęstsze to:

przetrzymywanie w zamknięciu,

  1. izolacja,
  2. napaść słowna,
  3. upokorzenie,
  4. zastraszanie,
  5. infantylizacja (traktowanie jak małoletniego).

Jak również wszelkie inne traktowanie, które może obniżyć poczucie tożsamości, godności i własnej wartości.

  1. Współudział: asystowanie, pomaganie, tuszowanie lub jakikolwiek inny rodzaj celowego współudziału obejmującego naruszenie niniejszej Polityki;
ROZDZIAŁ III
ZAKRES POLITYKI OCHRONY PRZED MOLESTOWANIEM I ZNĘCANIEM SIĘ

 

  1. Zakres osób objętych polityką

Ogólna polityka PoZŻ dotycząca ochrony przed molestowaniem i znęcaniem się ma zastosowanie do każdego, bez względu na wiek, sprawność lub niepełnosprawność, płeć, stan cywilny, ciążę lub macierzyństwo, pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, orientację seksualną, język, pochodzenie społeczno-ekonomiczne, status migracyjny, kto:

  • jest zawodnikiem, właścicielem/armatorem jachtu lub jest osobą uczestniczącą w imprezie/programie/szkoleniu PoZŻ;
  • jest działaczem PoZŻ (np.: członkiem zarządu, komisji, zespołu, rady, komitetu), przedstawicielem stowarzyszeń klas regatowych, bierze udział w innych oficjalnych funkcjach PoZŻ, jest sędzią regatowym lub gościem PoZŻ zaproszonym przez do wzięcia udziału w imprezach, spotkaniach;
  • jest pracownikiem, współpracownikiem, wolontariuszem lub podwykonawcą PoZŻ.

Niniejsza Polityka ma zastosowanie do wszystkich podmiotów stowarzyszonych w PoZŻ.

3.2.         Zakres zastosowanie Polityki

3.2.1.      Molestowanie i znęcanie mogą występować oddzielnie lub w połączeniu jako:

  • Przemoc psychiczna (w tym uwodzenie, zastraszanie i inne formy),
  • Przemoc fizyczna,
  • Wykorzystanie seksualne,
  • Molestowanie seksualne,

3.3.2.      Molestowanie i znęcanie się mogą opierać się na różnych podstawach, w tym np.: na wieku, sprawności lub niepełnosprawności, płci, stanie cywilnym, ciąży lub macierzyństwie, pochodzeniu etnicznemu, religii lub przekonaniach, orientacji seksualnej, języku, pochodzeniu społeczno-ekonomicznym lub statusie migracyjnym. Molestowanie i znęcanie się może obejmować jednorazowy incydent lub serię incydentów. Molestowanie i znęcanie się może mieć miejsce osobiście lub online. Molestowanie może być celowe, niechciane lub wymuszone. Niewłaściwe zachowanie nie musi być podejmowane celowo, aby stanowiło naruszenie niniejszej Polityki.

3.2.3.      Wszyscy sportowcy i inne osoby uczestniczące w sporcie są podatni na różne formy molestowania i znęcania się.

3.2.4.      Skutki różnych form molestowania i znęcania się na uczestniku mogą być następujące i obejmować niektóre z podanych lub wszystkie:

  • fizyczne np. choroby i urazy, utrata wyników, zaburzenia odżywiania, infekcje przenoszone drogą płciową, zespół stresu pourazowego;
  • emocjonalne, np. zmienne stany nastroju;
  • behawioralne, np. rezygnacja ze sportu/współzawodnictwa, możliwość oszukiwania;
  • psychiczne/poznawcze, np. lęk, depresja, samookaleczenia, samobójstwa, niska samoocena;
  • mające wpływ na relacje, np. umniejszanie, wykluczenie społeczne.

3.2.5.      Następujące zachowania stanowią naruszenie niniejszej Polityki:

  • Przemoc psychiczna;
  • Przemoc fizyczna;
  • Wykorzystywanie seksualne;
  • Molestowanie seksualne;
  • Zaniedbanie;
  • Współudział;

3.3.         Zakres odpowiedzialności

3.3.1.      Wszyscy członkowie PoZŻ powinni zapewniać o tym, że sport żeglarski jest wolny od wszelkiego rodzaju molestowania i znęcania się.

3.3.2.      Wszyscy członkowie PoZŻ powinni posiadać własną politykę i procedury ochrony, w tym wdrożone Standardy Ochrony Małoletnich.

3.3.3.      Członkowie PoZŻ powinni upewnić się, że ich Polityki i Procedury Bezpieczeństwa są łatwe w zrozumieniu i dostępne oraz są przekazywane zainteresowanym stronom, a także aktywnie promowane.

3.3.4.      Członkowie PoZŻ powinni znać swoje obowiązki związane z obowiązkowym zgłaszaniem podejrzenia popełnienia przestępstwa do organów ścigania.

ROZDZIAŁ IV
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

 

4.1.         Niniejsza Polityka wchodzi w życie z dniem zatwierdzenia przez Zarząd PoZŻ.

4.2.         Niniejsza Polityka ma zastosowanie do naruszeń popełnionych po dacie jej wejścia w życie.

4.3.         Niniejsza Polityka jest dokumentem ogólnodostępnym. Dokument opublikowany jest na stronie internetowej PoZŻ.